Zondag, vroeg in de ochtend, vertrokken we met het Heijoshin-team naar het BK Goju-Ryu te Esneux een dorpje nabij Luik.
De delegatie bestond uit: Joni Simon, Hannes Cools, Marieke & Wannes Peeters, Chloé D'Joos, Dorien Bruynseels, Roel en Ronald Janssen en grote broer Rob, Davy Cuyvers en Don D'Joos. Zij werden professioneel gecoached door sempai Louis, alias "meester Louis" en Marc Janssen.
Bij aankomst in de sporthal, rond 09.15u, bleek dat we nog wel even tijd hadden voor een lekker bakje koffie. Blijkbaar moest de organisatie nog alles beginnen klaarzetten.
Om 09.30u stond ik met Dirk Dierickx als 2 rasechte Vlamingen tussen de 4 Waalse collega's scheidsrechters. Deze sliepen blijkbaar met hun wedstrijdvlaggetjes, want wij kregen de opmerking deze zelf bij te moeten hebben.
Om 10.15u konden we aanvangen met de discipline kata. Hier werd gauw duidelijk dat de Vlamingen de bovenhand hadden. In alle categoriën waren er, op een paar uitzonderingen, geen Waalse karateka's op het podium te bemerken en dit eveneens in het gedeelte kumite. Hannes behaalde in zijn categorie een welverdiende 3de plaats. Helaas, voor de anderen mocht het niet zijn.
In de namiddag stond het team van Heijoshin Dojo zijn mannetje. Onze jongste telg, Joni, behaalde in zijn categorie de bronzen medaille. Met een uitzonderlijk mooie prestatie in zijn eerste ronde; 8-0 zette hij hier op het scorebord en dan was het eindsignaal nog niet gegeven. Maar helaas voor zijn tegenstander is 8-0 ook het einde, tijd of geen tijd.
Marieke en Wannes, nog geen ervaren rotten in het vak, behaalden beiden ook een podiumplaats, mochten eveneens een bronzen medaille mee naar huis nemen.
Onze nieuwkomer in het kumite-circuit, Davy, betrad het arena zonder vrees, daar hij toch "de ENIGE witte gordel" tussen al die zwarte en bruine gordels was. Hij zette een prachtige verdediging op, maar kwam uit tegen een geroutineerde kampioen en moest de overwinning afgeven aan zijn tegenstander.
Toen kwam de familie Janssen in actie. Roel en Ronald behaalden met mooie combinatie en prachtig beenwerk beiden de derde plaats. Maar grote broer Rob deed het net nog iets beter en ging aan de haal met een bronzen medaille in zijn gewichtscategorie en eveneens in de open klasse. En dit met een dipje een een lichte vorm van de griep. Anders!!!, wie weet wat er had kunnen gebeuren!!!?
Maar toen "Den Don" op de vloer kwam stak hij letterlijk en figuurlijk boven iedereen uit. Hij draaide als een tornado door zijn voorrondes en behaalde de finale. Hier moest hij het afreken met een tegenstrever die de klappen van de zweep iets beter wist te handeren en behaalde zo de 2de plaats, goed voor een zilveren medaille.

Mijn felicitaties voor gans het Heijoshin-team.
Winnen is meedoen, verliezen is niet meedoen!!!
Streven naar een doel, voor iedereen anders
dat is iets bereiken in het leven.

Sensei Andy