26 april 2009, het eerste nationaal examen van het jaar. We hadden weer enkele deelnemers en voor sommigen onder hun wordt het stilletjesaan serieus! Een aantal gingen voor hun 3^de of 2^de kyu. Om 08:45 uur moest iedereen aanwezig zijn in de sporthal van Koersel. De deelnemers waren Eddy, Wannes, Marieke, Niels, Nick, Johan, Sam, Elien, Cynthia, Soraya, Evelien en Stef H.

Zoals steeds begonnen we met het theoretisch gedeelte. Iedereen kreeg een schriftelijke test en vulde deze zo goed mogelijk in. Hier en daar was het nodig om even te passeren want er werden kleine vennootschappen gemaakt, wat niet de bedoeling is. ☺

Daarna gingen we van start met de gezamelijke opwarming. Na wat zweten kwam dan het serieuse werk. Iedereen werd in groepen verdeeld. Even zag het er naar uit dat het examen van onze bruine gordels ging afgenomen worden door Sensei Andy. Dit bleek dan niet het geval en zij konden dan ook opgelucht adem halen. De groep die dan wel Sensei Andy voorgeschoteld kreeg was die waar Johan inzat.

Elke groep begon aan de examenstof en één voor één werd het examen afgerond. De volwassenen onder leiding van Sensei Jef en Sensei Rik en de groep onder leiding van Sensei Andy bleven nog een tijdje doorgaan. Ruiten dampen aan, het zweet stond op de voorhoofden en hier en daar werd er gezucht. Het examen was zwaar. Na een uitputtend einde was de groep van Sensei Andy ook klaar. Ja Johan, ik hoop dat je al bekomen bent!

Even later was ook Sensei Jef klaar. En dan…overleggen met de Sensei’s. Terwijl sommige deelnemers onderuitgezakt op de grond zaten, waren andere aan het twijfelen of ze het wel goed gedaan hadden. Hun geduld werd niet langer op de proef gesteld. De uitreiking kon beginnen en per groep diende iedereen naar voor te komen. Het bleek een super goed examen geweest te zijn, want iedereen van onze club was geslaagd. Een groepsfoto en de nodige kussen later kon iedereen met een voldaan gevoel huiswaarts vertrekken.

Een dikke proficiat aan alle geslaagden. Ik ben bij elke groep eens gaan piepen en ik moet zeggen dat jullie stuk voor stuk jullie graad verdiend hebben. Nu komt het erop aan om deze graad waard te zijn en ook op dat niveau te trainen. En als ik jullie een goede raad mag geven: geef niet te snel op, als er eens iets niet lukt is er maar één ding dat je kan doen. Blijven trainen en jezelf blijven verbeteren. Welke graad je hebt is op zich niet belangrijk, het is wat je kan en wat je waard bent.

En nogmaals, stuk voor stuk verdienen jullie deze nieuwe graad!