Met deze 3 historische woorden kan ik het 4^de familieweekend met de karateclub Heijoshin Dojo kenmerken. Indien je er niet bij kon zijn, hoop ik jou met onderstaande persoonlijke weergave te kunnen aantonen waarom dat zo is.

Het grootste probleem dat ik bij het schrijven van deze tekst heb ervaren, is dat er in mijn grijze hersenmassa blijkbaar nogal wat korte termijngeheugen verdwenen is. Aanvullingen bij onderstaande tekst zijn dan ook meer dan welkom.

Om comentaren op dit verslag te lezen of toe te voegen dien je jezelf aan te melden!

Vrijdag 25 augustus

De uitnodiging gaf aan dat we rond 19:00 in het Bloso-sporthotel te Hofstade verwacht werden. De routeplanner schatte dat ik mocht rekenen op 1 uur reistijd, wat ik verdacht lang vond. Om in tegenstelling tot vorig jaar deze keer toch op tijd te zijn, vertrokken we gepakt en gezakt om 18:00 in de Hogeheide te Heultje. En wie was er eerst? Wij, als we onze organisatoren niet mee rekenen! Van bij de aankomst zag ik al dat het goed was. De ontvangst was zeer professioneel, een eigenschap die de andere dagen ook duidelijk karakteriseerde. Er was een persoonlijk onthaal, de kamers waren ingedeeld, en waar mogelijk werd al toelichting bij het programma gegeven.

Groot was wel mijn teleurstelling toen ik moest vaststellen dat er in het gebouw geen toog was en dus ook geen Duvel! Ook de gelegenheden op het terrein zelf bleken gesloten te zijn. Het zou dus een fris pintje worden in afwachting van de aankomst van de rest van de groep.

Terwijl iedereen aan kwam en zijn kamers klaar maakte, werd er al direct gebabbeld en bleek dat we met zijn allen met een hoge verwachting waren gekomen.

Even later zaten we buiten aan de tafels waar ter voorbereiding van de komende dag de groep verdeeld werd in deelgroepen. Voor elke groep werd een leider of leidster aangeduid. Deze mensen stond ‘s anderendaags de zware taak te wachten om hun groep naar de overwinning te loodsen.

[image:1852 class=alignright processor=artikel link="image/tid/83"]

De avondwandeling loste al direct een stuk van de verwachting in. We weten dat dit deel is van het programma en rekenen daar dan ook op. Dit jaar blijken er echter geen natte (onder)broeken van gekomen te zijn. Mocht dit toch zo zijn, laat het dan weten. We vermelden dan de naam van de getroffene(n) nog wel in het verslag. En neen Johan, het gaat hier niet over jouw latere poging tot slijkduiken.

Na de wandeling hebben we de refter omgetoverd tot praatbarak, waar bier en wijn rijkelijk vloeiden. Naast kletsen werden er ook gezelschapsspelletjes gespeeld. Ik moet bekennen dat die niet altijd even eerlijk verliepen, tot ergernis van sommige deelnemers. Echter, eerlijk duurt het langst en het vals spelen heeft niet tot een overwinning geleid.

Tegen het einde van de avond was onze ijskast leeg. De voorziene voorraad bier was op, de wijn leek nog stand te houden, ondanks de inzet van de lieftallige dames aan de tafel waarin ik zat. Ze dronken niet, ze … volle glazen wijn.

Zaterdag 26 augustus

Veel te vroeg wakker en toch bijna laatst aan het ontbijt. De koffie bleek op te zijn zodat een portie cafeïne mij ook niet uit de nood kon redden. Gelukkig werd het zwarte vocht enige tijd later aangevuld.

Mijn dochter kwam dan met de eerder gekke vraag of ze een fluo-jasje uit de auto mocht lenen. Dit jasje zou in het verdere verloop van de dag zeer bepalend worden. Waar ging het om? Als de drager van het vestje jou een vraag stelde, mocht je niet met ja of neen antwoorden. Deed je dit toch dan mocht je het vestje overnemen om te proberen er zo snel mogelijk weer vanaf geraken. Het moet gezegd, er waren toch wel enkele dames die een grote aantrekkingskracht op dit vestje uitoefenden. Het was net alsof ze de ganse dag moeite deden om dit te dragen. Sommigen hulden zich dan weer tactisch in een absoluut stilzwijgen zodra het fluokleurtje in hun buurt kwam.

Na het ontbijt vonden de geplande strandspelen plaats. Het strand was helemaal voor ons gereserveerd, wat een luxe. Er vormden zich spontaan enkele groepen die zich stortten op sport en spel: petanque of badminton. Het moet gezegd dat enkele luiaards moeite hadden om van de muur af te komen. Mogelijk het gevolg van de vorige avond.

Dat het weer ondanks de beangstigende voorspellingen, meeviel bleek uit het aantal kinderen dat volle moed in hun zwempak de vijver in dook. Zelfs de groteren deden de moeite om naar het hotel te gaan en hun zwemgerief te halen. Bijna heb ik de zonnecrème boven gehaald, maar jammer genoeg is het niet zo ver gekomen. Na de sport kwam dan een eerste deel van de wedstrijd tussen de verschillende groepen: er diende een zandkasteel gebouwd te worden. De resultaten hiervan kan je in de fotoreportage aanschouwen. Er werd op zeer creatieve manier gebouwd, dat zie je zo. Moe en opgewarmd voor de rest van de dag keerden we terug om ons middagmaal te verorberen. Soep met balletjes, gevolgd door boontjes met varkenshaasje, vergezeld van een heerlijk aardappeltje deed ons deugd en maakte ons klaar voor de volgende uitdaging: een fotozoektocht, maar niet zo maar een gewone fotozoektocht. Dit was voor de meesten onder ons een eerste keer dat we dit deden en het moet gezegd: een belevenis als resultaat van een grondige voorbereiding. Ik heb niks dan lovende woorden over onze organisatoren gehoord.

Groep 4, waartoe ondergetekende behoorde, moest wel getroost worden omdat ze niet als eerste mochten starten. Ze hadden zich onder vakkundig leiderschap voorbereid op een snelle en eerste start. Het mocht niet zijn, dus besloot die groep dan maar aan te tonen dat ze de beste waren, ook al mochten ze niet eerst starten, wat oorspronkelijk door het lot zo wel was bepaald ☺. Enige manipulatie tegen deze groep bleek later nogmaals nodig te zijn anders hadden de anderen helemaal geen kans om te winnen.

Een leuke wandeling langs heel wat mooie wegen. We hebben genoten en hebben gevochten om te winnen. De strikvragen werden omzeild, er werd gezocht naar objecten, alle vragen werden deskundig opgelost. Het aantal fouten zou beperkt zijn, dat wisten we. Het enige punt waar ons geduld op geraakte was het vinden van de knotwilg, althans dat dachten we. De ganse groep genoot van de botanische uitleg onderweg gegeven door de vakkundige gids in ons midden. Ook enkele filosofische beschouwingen rondom het begrip perceptie passeerden de revue. Zelfs de kleinste onder ons deed haar best om zonder zeuren de ganse tocht uit te stappen. Deze duurde toch meer dan 2 uren, en dit onder klimatologisch optimale omstandigheden. Ja, later bleek dat we gemakkelijk hadden kunnen winnen, ware het niet dat we strafpunten kregen omdat een poetsenbakster uit ons midden voor de lol de hulplijn had gebeld. Nergens stond in het reglement dat je hiervoor strafpunten kreeg en toch besliste onze wijze leider niet in beroep te gaan. Een zeer nobel gebaar van hem, we waren de besten en gunden toch de overwinning aan een ander.

De avondmaaltijd was een typisch streekgerecht: frikadellen met kriekenspijs. Sommigen zijn de tel van het aantal dat ze binnen smikkelden, kwijt geraakt.

En dan kwam de apotheose van de dag: het swingpaleis in een uitvoering waar Felice een poepke kan aan ruiken. Rond die periode ben ik tot reporter aangesteld. Louis bewees een professionele entertainer te zijn en werd op vakkundige wijze door Bert ondersteund. Een schitterend spektakel waar vrij snel duidelijk werd dat de dames dominant waren aan de heren. Soms had ik zelfs de indruk dat wij, de heren dus, slechte verliezers waren. Foei. Maar de pret kon niet op. Zeker toen Els en Geert het beste van zichzelf gaven bij de vertolking van het wereldberoemde lied “Paradise by dashboard light”. De ganse zaal genoot en zong mee waar mogelijk. Wat een lawaai. Over de winnaars bestond geen twijfel: de dames waren op het einde van dit spektabel zonder twijfel de besten over gans de avond. Rond 23:00 ruimden we gezamenlijk de zaal op om vervolgens nog rustig na te praten bij een drankje. Althans zo was het gepland. Het liep echter geheel anders. De tafels stonden nog maar pas op hun plaats en er begonnen een aantal deelnemers te dansen, met als gevolg dat de tafels terug opzij werden geschoven. Het was zeer snel duidelijk dat deze avond een tweede deel kreeg: een feest waarin jong en oud zijn beste beentje voorzette. Er zijn weinig discoteken die zo goed scoren. De aanwezig muziekmeesters, met oa. speciaal overgevaren gast dj Geert, zullen daar met hun selectie wel invloed op gehad hebben, dat valt niet te ontkennen, maar evenzeer de sfeer die er hing. Rond middernacht zag ik het aan Louis: hij zag dat het goed was.

De alcohol vloeide ook nu weer tot dat de laatste druppel op was. Dit was omstreeks 01:30, denk ik … mijn notities die ik vanaf mijn aanstelling op een papieren vodje schreef, waren na middernacht niet zo duidelijk meer.

[image:1985 link="image/tid/83" class=alignright processor=artikel]

Op het einde van de feest staken we met al wie nog kon de handen uit de mouwen om de boel op te ruimen zodat we deze avond schoon eindigden.

De latere nachtelijke avonturen van een van onze juniors worden hier niet verder toegelicht omdat ik er niets van gehoord heb, zo vast sliep ik.

Zondag 27 augustus

Wat een contrast, die stilte tegenover de vorige avond. Het ontbijt was een heel rustige bedoening. Na het ontbijt volgde dan de heerlijke massage, waar enkel de volwassenen aan deelnamen. De refter werd omgetoverd tot een massageruimte. De olie en lotion vloeiden rijkelijk, het gekreun gaf aan dat er genoten werd van de door onze sensei vakkundig aangeleerde technieken. Diegenen, meestal van het vrouwelijke geslacht, die zich eerst lieten verzorgen, bleken gelijk te hebben. De eerste sessie duurde langer dan de tweede. De vloer bleek na afloop nog te glimmen van de vettige smurrie die we gebruikten om onze rug, armen en benen in te smeren. En dat het nodig is om rijkelijk te smeren, dat is een les die de meesten onder ons toch wel mee zullen hebben.

Met nog een korte pauze gingen we dan naar het afsluitend middagmaal: kroketten met kipfilet. Niemand heb ik horen klagen over de prijs/kwaliteit verhouding en dat leek me logisch. En dan was het weeral voorbij, na het middagmaal keerden we huiswaarts. Heel moe, met nog een beetje stem, maar zeer tevreden.

Ik kijk al uit naar de volgende gelegenheid om met deze bende er op uit te trekken.

Dikke proficiat aan de organisatoren.

Nog enkele statistische gegevens

• Er vielen 2 gekwetsten: Niels toen hij de pingpong tafel probeerde op te stellen. Hij was met zijn vinger vastgeraakt en kon er niet zo maar uit. Jens, die tijdens de wedstrijd ballonblazen de uiteenspattende ballon in zijn oog kreeg en hierdoor een kwetsuur opliep dat ‘s anderendaags extra verzorging vroeg.
• We waren in totaal met 59 deelnemers.
• De eerste dag 31,68 liter (4 kratten blikjes van 33 cl) bier en er waren zaterdagochtend nog 4 blikskes over. Zaterdag is er nog bier bijgehaald maar dat was al op tegen dat de avond goed en wel begonnen was.
• 6 flessen cola, water 2 liter
• 6 flessen sprite, ice tea, fanta 1,5 liter
• 6 flessen fruitsap 1 liter
• 2 bussen fristi
• 6 flessen wijn
• 1 vat rode van 5 liter
• 1 vat rode van 3 liter
• 1 vat witte van 5 liter
• Van de wijn waren er 3 flessen leeg de eerste avond
• Er zijn 6 flessen cola van 2 liter bijgehaald en 6 flessen water 1,5 liter
• 8 x 12 blikjes bier
• Verscheidene thermossen koffie
• Chips, nootjes, koekjes, kaas, olijven, lekstokken ...
• 2 bussen massageolie :-)

Francis