Op zaterdag 03/02/2007 waren we weer paraat op de Tess’lo Cup. We hadden afgesproken om 08:45 uur aan de school in Heultje. Toen om 08:50 uur, een beetje later dan afgesproken, sempai Louis en zijn kroost aankwamen - volgens sempai Bert omdat er teveel mensen bij de bakker stonden - konden we vertrekken. Na een korte rit kwamen we aan in Tessenderlo. We waren mooi op tijd en er was nog niet zo veel volk. Na het verzamelen van de lidboekjes konden we naar binnen. Onze kampers gingen richting kleedkamers en de supporters namen de beste plaatsjes in de zaal. En toen begon het, de paniek! Wanneer moet ik, tegen wie, zal ik het wel kunnen,… Veel tijd om te panikeren was er echter niet. Want de organisator van de Tess’Lo Cup, Sensei Sonja, opende de wedstrijd. En het was precies zoals 6 jaar geleden toen we aan de eerste editie deelnamen. We moesten plaatsnemen in de oefenruimte en één voor één riep ze de clubs op, om vervolgens plaats te nemen in de grote zaal. Al snel werd duidelijk dat onze club het best vertegenwoordigd was. Zo goed dat we bijna een tweede lijn nodig hadden om op te lijnen. Na het aangroeten kon de wedstrijd pas echt beginnen. De ergste zenuwen en de laatste slaap werden aan de kant gezet. De toon werd onmiddellijk gezet met onze kleinsten. Ze lieten hun van hun beste kant zien. De kleine foutjes waar we eerder op de training op wezen waren bijna niet meer te zien en dat zagen ook de scheidsrechters. Ook de tiener-karateka’s lieten zich van hun beste kant zien. Na de individuele kata was het tijd voor teamkata. Hier hadden sommigen hun twijfels bij. Niet te verwonderen als je weet dat onze 5 teams maar 2 keer hadden geoefend. Voor het team van Katrijn, Joni en Niels was het zelfs de vuurdoop. Niels verving immers Thory die thuis ziek in ’t bedje lag. Maar al snel bleek dat die vrees ongegrond was. Stuk voor stuk bewezen onze teams dat ze over voldoende talent beschikken om het tot een goed einde te brengen.
Na de finale’s volgde de prijsuitreiking. En ik moet zeggen, het podium kleurde grijs van de Heijoshin fleece!!

Volgende medailles werden rond de nek gehangen:

• Brent: goud(in eigen categorie)
• Lowie: brons (in eigen categorie)
• Elien Beernaert: zilver (in eigen categorie)
• Maarten: zilver (in eigen categorie)
• Valerie: brons (in eigen categorie)
• Marieke: goud (in eigen categorie)
• Niels: brons (in eigen categorie)
• Hannes: brons (in de open categorie)
• Dorien: zilver (in eigen categorie)
• Miguel: zilver (in eigen categorie) en zilver (in de open categorie)

En voor de teams:

• Heijoshin 4: Katrijn, Joni en Niels: brons
• Heijoshin 3: Marieke, Lien en Wannes: zilver
• Heijoshin 1: Chloé, Hannes en Dorien: goud ( en ja, die beker moeten jullie zo nu en dan eens doorgeven)

Na de uitreiking was het tijd voor een snelle hap. Twintig minuten pauze. Net genoeg tijd om de spieren los te werken voor het kumite gedeelte.
Ook hier werd er alles gegeven. Natuurlijk ging dit niet zonder slag of stoot. Een zere arm, gekwetste voet, pijnlijke ledematen en een rood oog hoorden er bij. Voor zij die noodgedwongen moesten opgeven, niet getreurd! Het was de juiste beslissing en er komen nog wedstrijden genoeg.

Opnieuw werden de medailles talrijk uitgedeeld:

• Thomas: brons
• Hannes: zilver
• Dorien: zilver
• Ief: goud
• Marieke: goud
• Wannes: goud

Na dit nog even een groepsfoto en iedereen kon moe maar voldoen naar huis terugkeren.
Hierbij wil ik iedereen een dikke proficiat wensen. Ook voor zij die dit keer geen plaatsje op het podium konden bemachtigen. Iedereen heeft zijn best gedaan. En zoals ik al zei, er komen nog wedstrijden genoeg. Ik denk dat iedereen het met me zal eens zijn als ik zeg dat onze club over heel wat jong talent beschikt!
We mogen natuurlijk de coachen en de scheidsrechters van Heijoshin Dojo niet vergeten te bedanken. Want de goede begeleiding van de coachen, sensei Caroline en sempai Bert Wellens, hebben natuurlijk bijgedragen tot de prachtige resultaten.
Wat de scheidsrechters betreft, waren we met 5 van onze club: sensei Gie, sempai Louis, sempai Bert Wynants, sempai Danny en sensei Andy die als hoofdscheidsrechter de wedstrijden in goede banen leidde.
We mogen wel zeggen dat Heijoshin Dojo de correcte DO (pad of weg) bewandeld!!!