Na het succes op de Tess’lo Cup was iedereen enthousiast om deel te nemen aan het Zipangu Pro Tournament te Neerpelt. Omdat de wedstrijd reeds om 09:30 uur begon, en we om 09:00 uur aanwezig moesten zijn, moesten we al vroeg vertrekken. Ook nu dienden we enkele zieken thuis te laten. Dorien, Thomas en Jens lagen met griep in hun bed. Volgens mij was het een “straatziekte”! Om 07:45 uur ging het in karavaan richting Neerpelt. Ikzelf had geluk dat ik een kwartiertje langer kon slapen, ik moest immers pas in Geel aanpikken bij “de Heijoshin-stoet”.
Om 08:50 uur kwamen we aan in het Dommelhof. Mooi op tijd en dus tijd genoeg om rustig op gang te komen. Na het traditionele boekjes bijeen zoeken en het aanmelden konden we binnen. Toen we de zaal binnen kwamen zagen we dat het er prachtig uitzag. Drie vloeren met achteraan een heuse balie! Op een groot scherm achter de balie werden foto’s getoond van de club Zipangu en hun activiteiten van de voorbije 25 jaar. Er stond een watervalletje, indrukwekkende bekers,… kortom alles erop en eraan. De reden? Zipangu bestond 25 jaar en dit wilden ze niet onopgemerkt voorbij laten gaan.
Onze kampers begonnen zich op te warmen en daar waren ook weer de nodige zenuwen. Om 09:20 uur was het zover. In Zipangu stijl moesten alle clubs één voor één de grote zaal betreden, met de nodige muziek en applaus. Na een optreden van de plaatselijke dansclub - die indruk maakte op de mooi opgelijnde scheidsrechters - en een voorwoord van de organisatie konden we beginnen.
Zoals steeds begonnen we met kata, en onze jongsten mochten weer de spits afbijten. Snel werd duidelijk dat het niveau toch wel iets hoger lag dan de vorige wedstrijd. Maar toch zagen we bij iedereen enkele mooie technieken.
Na de middagpauze, die toch wel iets langer duurde dan verwacht, kon de kumite beginnen. Maar eerst kwam de dansclub – de scheidsrechters stonden er weer met volle aandacht, natuurlijk voor de komende wedstrijden - hun kunnen nog eens tonen. Met volle inzet begonnen onze karateka’s aan hun wedstrijden. De één kwam in zijn categorie al wat moeilijkere tegenstanders tegen dan de andere. En voor sommige duurde het wel echt lang. Zo kon Ief pas om 17:15 uur zijn eerste wedstrijd aanvangen. Maar daarom deed hij zeker niet minder zijn best. Deze keer geen gewonden, enkel een paar blauwe plekken.
En dan de prijsuitreiking. Minder podiumplaatsen, maar onze kampers hebben zeker niet minder hun best gedaan.

• Lowie Deboel: brons in eigen categorie kata
• Brent Calaerts: brons in eigen categorie kata
• Joni Simon: goud in eigen categorie kumite

Ook nu wil ik iedereen, ook zij die geen podiumplaats haalden, een dikke proficiat wensen. Jullie hebben je best gedaan. En het is misschien cliché, maar meedoen blijft nog steeds belangrijker dan winnen. En niet opgeven, als je genoeg traint kan je alleen maar beter worden.

Denk eraan: Hitotsu; Train met volharding en geduld!

Sportieve groeten,
Sensei Caroline