Sensei Peter (Zipangu Dojo Neerpelt) en mezelf werden door de VKF-unistijl afgevaardigd naar het EK Team Kata en Kumite in Polen.
We gingen deel nemen aan het examen voor Europees scheidsrechter.
Donderdag 27 mei 2010 was het vroeg vertrekken op de luchthaven van Zaventem. De ijzeren vogel steeg stipt om 06.30 uur op en streek, vroeger als voorzien, om 08.10 neer in het prachtige Warszawa.
Aangekomen op het hotel, genoten we beiden van een Poolse douche.
Neen, niet de regen, want de zon scheen volop.
Dan was het tijd om onze benen te strekken en vertrokken richting Headquarters van het EK, Hotel Novotel. Dit was enkele kilometers verder richting Warszawa centrum. Onderweg genoten we van de prachtige natuur die de straat te bieden had. Tijdens onze promenade werden we constant aangekeken. Misschien had dit te maken met ons outfit?! Twee jonge snaken met een kostuum en das!!! Precies "the men in black".
Aan het HQ aangekomen was onze nek al opgewarmd en de keel licht gesmeerd.
Om 16.00 uur kwamen we aan en we wisten direct waar we ons moesten aanbieden. Een lange rij van "men in black" stonden aan te schuiven om zich te registreren voor het examen. 2 daarvan kenden we al, Ali Azizzi sensei en Salvatore Scarlata sensei. Meer dan 140 scheidsrechters van alle hoeken van Europa stonden vol ongeduld in de rij te wachten.
Na meer dan 2 uur aanschuiven was het onze beurt. Daar kregen we te horen dat we even later verwacht werden voor de cursus scheidsrechter.
Om 19.00 uur was het dan zover, de cursus begon.
Eerst kwam uitgebreid het gedeelte kumite aan bod, daarna werd kata belicht. Veel nieuwe info werd ons in de hersenen gestuurd.
Na meer dan 3 uur mochten we de zaal verlaten.
De volgende ochtend werden we om 08.30 uur verwacht op een andere locatie om ons theoretisch examen af te leggen.
Iedereen stond vol zenuwen, de ene al wat meer dan de andere, te wachten om eraan te beginnen.
De eerste groep, waarvan sensei Peter en ik deel uitmaakte, mocht 30 vragen voor kata en 50 vragen voor kumite oplossen.
Als ook de tweede groep hun zweet had gelaten, werden we allen verwacht voor de kata-training.
We kregen van de vier hoofdstijlen: Shotokan, Wado-Ryu, Shito-Ryu en Goju-Ryu een kata aangeleerd.
De grootste verassing was toen ze ons vertelden dat we in de namiddag 2 shitei (opgelegde) kata's moesten demonstreren. Een nog grotere surprise: het moest één shitei kata van een andere stijl zijn en één van je eigen stijl. Hierbij werd er dan ook nog eens verlangd dat je tekst en uitleg kon geven hoe je zo'n kata beoordeeld en welke de key-points zijn.
Sensei Peter en ikzelf kozen voor Seienchin van Shito-Ryu en Sepai van Goju-Ryu.
Om 13.30 uur moesten we dan in de volgorde van de gekregen nummers verschijnen voor een 3-koppige jury. Per twee moesten we de sporthal in en onze kata tonen. We werden gebombardeerd met allerlei technische vragen. Na 4 uren van aanschuiven en zweten van de zenuwen hadden we ons ding gedaan.
Oh ja, nog even vergeten, tussen al het werk vonden we toch nog tijd om te eten en een piwo te ledigen. Het mag gezegd worden dat we onze cursus nog nooit zoveel hebben bestudeert op één weekend.
's Avonds 19.00 uur stonden we terug in het HQ om instructies te krijgen van de werkwijze op zaterdag. 20.15uur mochten we beschikken.
Nog snel een piwo degusteren en dan vroeg ons bedje in.
De grote dag was aangebroken. Zaterdag 28 mei 2010 om 08.30 uur stonden we stipt in de sporthal waar alle atleten reeds stonden op te warmen. 6 shiaijo lagen klaar om zowel de teams kata als kumite te bewonderen. Het waren prachtige uitvoeringen. Op de vier hoek shiaijo zaten telkens 2 leden van de scheidsrechterscommissie die ons beoordeelden op 10 criteria. We moesten alle taken uitvoeren, van rechter tot kansa.
We hebben letterlijk de ganse zaal gezien. Alle vier shiaijo mochten we bezoeken om beoordeeld te worden door alle 8 de leden van de scheidsrechterscommissie.
Het was een lange en vermoeiende dag, opstaan om 06.00 uur en de zaal verlaten richting hotel om 19.00 uur, zonder eten en met één flesje water in de maag.
Na een natte douche trokken we richting centrum om onze lege maag te vullen. Daarna nog even doorspoelen met het plaatselijk vocht.
Zondag 30 mei 2010: de finales kata en kumite werden door de vakkundige hoogst gegradueerde scheidsrechters beoordeeld.
Het hoogtepunt van het lange weekend was aangebroken; de resultaten werden bekendgemaakt.
Dus ... weer aanschuiven en ditmaal in alfabetische volgorde. Eén voor één mochten we een klein zaaltje betreden waar we hopelijk ons diploma mochten krijgen.
Daar ik bij de laatste van het alfabet behoor, zag ik veel blije gezichten, maar ook veel teleurgestelde.
Na een uurtje sudderen in het zweet, was het mijn beurt.
Ik mocht mij zetten bij de hoofdverantwoordelijke van de scheidsrechterscommissie: Tomasso Mimi.
Zijn woorden waren: "ik heb zeer goed nieuws en minder goed nieuws. Je bent geslaagd als Europees scheidsrechter kata, maar voor kumite zal het voor volgend jaar zijn. Ik nodig je uit voor volgend jaar naar het EK voor junioren te komen".
Ik was blij, want het is een hele eer dat ik deel mag uitmaken van zo'n professionele groep scheidsrechters.
De woorden die Mimi mij nog meegaf: "Je examen kata was excellent", klonken als muziek in mijn oren.
Samen met sensei Peter, sensei Ali en sensei Salvatore gingen we onze Poolse ervaring met de nationale Poolse vloeistoffen vieren.
Het was een fantastische ervaring in het gezelschap van zeer goede vrienden.
Hopelijk mag ik volgend jaar nog een beter examenresultaat neerzetten in Turkije op het EK voor Junioren.