We hebben het voorrecht met de volwassenen van Heijoshin Dojo tweemaal in de week in de privé-dojo van sensei Hubert Laenen te mogen trainen. We vonden dan ook dat hij als onze gerespecteerde gastheer niet in ons rijtje van Heijoshin Senseis mocht ontbreken. Heel wat karateka’s, jiujitsuka’s, judoka’s, enz. hebben via hem inzichten verworven die hun kijk op krijgskunst niet alleen heeft verbreed, maar hem ook drastisch heeft hertekend. Voor wie de budowereld een beetje kent, behoeft sensei Hubert Laenen geen introductie. Voor alle nieuwelingen echter, ouders en sympathisanten lichten we toch even dit fenomeen toe.

Sensei Hubert is in het budomidden een begrip. Hij heeft zich op zijn heel specifieke manier de technieken van verscheidene disciplines eigen gemaakt. Zo is hij is erin geslaagd om telkens die technieken hieruit te distilleren die voor hem het meest geschikt en bruikbaar leken in een reële gevechtssituatie, telkens vanuit zijn visie waarin aanval en verdediging niet los staan van elkaar en met de overtuiging dat de kracht van het brein en het innerlijke verder reikt dan onze wetenschap kan omvatten. Eén van zijn leerlingen was sensei Andy en sensei Rob is sensei Huberts rechterhand. In Okinawa is hij een graag geziene gast van Sensei Shiroma en internationaal staat zijn naam garant voor veel geïnteresseerde budobeoefenaars. Hij geeft regelmatig stages in binnen- en buitenland. We stelden hem enkele vraagjes zodat ook jullie hem kunnen leren kennen.

WAPENFEITEN

• 7°dan Ryukyu Kobujutsu Moudi
• 7°dan Ryukyu Bu Jutsu
• 6°dan Shotokan Karate Do
• 6°dan Koryu Uchinadi Kenpo Jutsu
• Yudansha Okinawa Ti
• 2°dan Judo
• 1°dan Shorinji Kenpo
• 1°dan Kobudo
• Zen-Yoga-Shiatsu-Tai Chi-Chi Kung-Acupuncture student
• Kyusho Jitsu (dim-mak) acknowledged teacher
• BLOSO certified trainer
• Lesgeven in (wapen)trainingen

BUDOKERFSTOK

1. Hoe oud was je toen je met gevechtsport begon?
   Ik was 6 jaar toen ik met judo begon via mijn oudste broer Alfons Laenen. Die was paracommando en leerde mij van kleinsaf al enkele technieken. Later nam hij mij mee naar judo, karate, jijitsu ea. om zoveel mogelijk ervaring op te doen. Ik probeer nog steeds zoveel mogelijk ervaringen op te doen, maar je moet ergens beginnen en ook je leven lang blijven trainen.
2. Waarom begon je met gevechtsport?
   Was iets apart... Ik ben geen teamsporter, denk ik.
3. U heeft verschillende stijlen beoefend. Kan u voor ons even duiden wat u in de verschillende disciplines precies zo intrigeerde dat u zich erin wou verdiepen?
   Kort samengevat: als je je eenmaal verdiept in één krijgskunst, komen steeds meer en meer interessante zaken naar boven, laat staan als je meerdere disciplines bestudeert. Je komt ook steeds meer over jezelf te weten en dat stopt nooit... er komt geen einde aan de weg. Do is voor eeuwig.
   Ik leer overal en van vele dingen in het leven. Ook van krijgskunst. Ook hierin is het nuttig om andere krijgskunstprincipes te doorgronden en je eigen te maken. Op die manier heb ik geleerd die dingen te ontdekken die het best voor mij toepasbaar zijn. Zo zal mijn krijgskunst ook flexibel en aanpasbaar zijn nu en in de toekomst. Zoniet, dan heb je enkel lichamelijke beperkingen die het niet meer toelaten krijgskunst te beoefenen. Alhoewel de tijd niet stil staat. Niets blijft hetzelfde.
   
4. U kan ook erg goed met verschillende wapens overweg. Welk wapen prefereert u en waarom?
   Ik train met heel veel wapens, maar heb niet echt een favoriet. Vroeger was het de Bo, een lange stok, maar nu kan het elke dag een ander wapen zijn.
   Wapens zijn eigenlijk verlengstukken van je lichaam. Wat je ongewapend doet, kan je ook met wapens. Er onstaat echter wel een andere afstand, controle enz... Uiteraard is vaardigheid en voorzichtigheid tijdens het trainen met wapens dan ook heel belangrijk.
   
5. Zijn wapens onontbeerlijk binnen krijgskunst of is de weg van de blote hand voldoende?
   De weg van de blote hand is niet voldoende. Je moet vroeg of laat wapens leren gebruiken en kennen om de gevaren ervan te ervaren. Op die manier leer je ook hoe ze werken en hoe je ertegen te verdedigen met of zonder wapens. Ken jezelf en ken je tegenstander.
6. Kata of kumite? Waarom?
   Kata en Kumite zijn één. Je kan niet zonder het één of het andere. Zij vormen samen de basis waar je constant uit leren moet. Wie enkel Kata beoefent, mist de toepasbaarheid in het gevecht, de emotie, de angst, de kalmte, de concentratie en de realiteit... Wie enkel Kumite beoefent mist de basis . In Kata vind je alles terug qua self defence als je maar diep genoeg graaft. Wie enkel Kumite doet is verplicht vroegtijdig te stoppen met Krijgskunst. Kata is voor eeuwig.
7. Competitie of niet? Waarom wel/niet?
   Competitie is nodig om te beseffen waar je technieken toe dienen en te leren ze te gebruiken. Nodig om je lichaam, geest, emotie, concentratie, fighting spirit te ontwikkelen.
8. Met welke regel van de Dojo Kun vereenzelvig je je het meest?
   Alles is Budo in het leven... en het leven is Budo... Ik bedoel dat je de discipline, respect, karakter, wilskracht en zoveel meer wat je leert in Budo, ook in je dagelijks leven meedraagt. De Dojo is enkel één plaats waar je de Budo of de Weg van de krijgskunsten beoefent. De toepassing kan overal zijn... daarom is buiten trainen ook zeer belangrijk.
9. Op welke manier heeft het beoefenen van gevechtsport je beïnvloed als mens?
   Op ontelbare manieren. Als iedereen krijgskunst zou beoefenen op de juiste manier dan leer je dingen die nooit voorbij gaan. Respect, eerlijkheid, toewijding, vriendschap, moed, trots, inzicht, geluk, delen van verdriet, kameraadschap, doorzettingsvermogen, karakter, vrede en liefde voor alles wat leeft...
10. Wat zijn je persoonlijke ambities op het budoterrein?
    Het delen van krijgskunst met anderen door les te geven, zowel op stages in binnen- en buitenland als privé in mijn privé-dojo.